Dag 6: naar Batad

Vandaag begon de dag eens zonder rijst! Voor ons ontbijt kregen we zelfs de keuze uit oa. pannenkoeken, toast, omelet,... of natuurlijk eventueel rijst. Na deze deugddoende afwisseling vertrokken we voor de allereerste keer met de jeepny's (zie foto)richting de imposante rijstterrassen van Batad die tot het Werelderfgoed behoren. Na een korte strijd om op het dak van deze kleine busjes te zitten, waren we klaar voor vertrek. Eens aangekomen begon de afdaling richting de rijstvelden. Hier werden we begroet door de gidsen die ons over de smalle paadjes en trapjes van de terrassen leidden. Na een welverdiende pauze zetten we de tocht verder richting de waterval. Door de brandende zon hield enkel het idee van het frisse water ons op de been tijdens deze afdaling. Spijtig genoeg konden we hier slechts een half uurtje van genieten en er zwemmen voordat we de terugweg aanvatten. De klim terug was zwaarder dan verwacht, maar door de vele toeristische drankkraampjes konden we onze dorst lessen. Eens bovengekomen, vele trappen en verbrande gezichtjes later, wachtte ons een pizza. Ons avontuur met de jeepny's leidde ons verder over de hobbelige wegen naar de Good News Clinic. In dit privéziekenhuis (het eerste dat we bezochten) werden we warm onthaald. Tijdens de rondleiding kwamen een aantal interessante zaken aan bod: bij gebrek aan een anesthesist wordt er soms zonder verdoving geopereerd; voor een ziekenhuis met 22 bedden (sommige zelfs privé) was er maar 1 dokter en 1 verpleegster aanwezig; in het geval er bloed nodig is, worden er enkele donoren opgetrommeld. Ook hadden we het geluk om de hechting van een geamputeerd vingerkootje te observeren. Na deze leuke, maar vermoeiende dag bleef er nog even tijd over om te douchen en onze benen te laten rusten. (Ruben en Fien)