Dag 14: Baguio dag 4

Na een korte nacht, die sommigen op de zetel doorbrachten, was het weer tijd voor een voormiddag stage. De bevallingsloze groep stond extra vroeg op om nog een bevalling te spotten, maar helaas, ze kwamen slechts een paar minuutjes te laat aan in het ziekenhuis. Niet ontmoedigd trokken ze daarna naar de operatiezaal van het Sacred Heart hospitaal, om onder andere een vaatoperatie aan de arm voor dialyse bij te wonen. Het was dokter Quidiquid die anderhalf jaar in Gasthuisberg gewerkt heeft die de operatie uitvoerde. Hij kon zelfs een paar woordjes Nederlands! Groep 2 kreeg een rondleiding in datzelfde hospitaal. Ze zagen schattige baby'tjes en een iets minder schattige reanimatie van een leukemiepatiënt die getuige van Jehova was en bijgevolg geen bloedtransfusie wilde. Op de ICU (intensive care unit) lag een persoon die vanaf de hals verlamd was, enkel gezichtsuitdrukkingen waren nog mogelijk, hij werd beademd. Groep 3 mocht als laatste BGH (Baguio General Hospital) verkennen. Een vriendelijke psychiater in opleiding gaf de nodige uitleg. Ook zij dachten weer geen bevalling te kunnen zien maar niets bleek minder waar: op het laatste nippertje kwam dan toch de verlossing. In de operating room was een orthopedische ingreep aan de gang met veel trekken en duwen. Er moest tractie op een dijbeen gezet worden en dit gebeurde met het nodige grof geschut: boren, hamers, bouten, ijzeren staven, scharen, klemmen, etc. Zoals de vorige dagen brachten Filippijnse proffen ons wat meer bij over arthropod borne diseases en foodborne diseases. Oftewel ziektes die zich verspreiden via vectoren (zoals muggen) en voedsel. Best wel interessant totdat het leek alsof het regenseizoen drie maanden eerder van start was gegaan. Sommigen slaagden erin om na de les een taxi te bemachtigen, andere onfortuinlijken testten de waterdichtheid en waterabsorptiecapaciteit van labojas, rugzak en humeur. De keuken had zich voorbereid op onze komst en schilde vier kilo aan patatten. Jesus vermenigvuldigde deze met 4. Ook viskes. Guido was jarig en daarom ging hij eens zot; hij trakteerde ons op een dessert in een veel te chic hotel: Camp John Hay, de voormalige Amerikaanse legerbasis in Baguio. Een beetje decadent maar hé, het was ok (voor een keer). Er was een verjaardagsconcert door het achtergrondbandje voorzien en een mooi versierde taart. De kunstkenner in Geert kwam naar boven en hij kocht een schilderij om zijn thuisfront op te leuken. De avond liep ten einde en we bereidden onszelf en onze valiezen voor op de lange busrit van morgen. (Annelies, Jan, Lars en Sarah)