Dag 18: Manila dag 3

Deze broeihete dag (37°C) begonnen we met een uitgebreid ontbijt om 07 u 45. Daarna stapten we vol enthousiasme onze frisse bus in die ons naar drie verschillende bestemmingen zou brengen. Onze eerste stop was in 'House without steps', een beschutte werkplaats voor fysiek gehandicapten waarvan het overgrote deel in een rolstoel zit. We werden er hartelijk ontvangen. Er werd ons een filmpje getoond over het functioneren van het centrum, met o.a. een beschrijving van de verschillende jobmogelijkheden. Na het filmpje konden we vragen stellen waarbij we vooral het volgende onthielden: -het is de enigste beschutte werkplaats in de Filippijnen -er werken 350 andersvaliden (in totaal zijn er 9 miljoen andersvaliden in de Filippijnen) -het werd opgericht door een Belgische zuster en de Belgische overheid had een grote rol bij de realisatie van het project Na de vragenronde kregen we een rondleiding in het gebouw. We zagen o.a. mensen die medicijnen in doosjes staken, houtbewerkers en ook metaalbewerkers die rolstoelen maakten. Nadat we ons konden uitleven in de souvenirshop bracht de bus ons naar de 'MegaMall', de grootste mall van de Filippijnen met meer dan 1000 shops. Hier kregen we wat tijd om cadeautjes te kopen en te lunchen. Na een maaltijd naar keuze bracht de bus ons naar onze derde bestemming, Tondo Medical Center, een tertiair ziekenhuis. Tijdens deze rit reden we langs de sloppenwijken. Het contrast tussen de overvloedige luxe in de Mall en de alomtegenwoordige armoede in de sloppenwijken was schrijnend. De meesten onder ons werden er toch wel even stil van. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis werden we opnieuw vriendelijk ontvangen door 2 health care workers, die ook vakbondsvertegenwoordigers waren. Ze vertelden ons over de schrijnende situatie van de Filippijnse gezondheidszorg; vooraleer mensen een behandeling kunnen ondergaan moeten ze eerst geld op tafel kunnen leggen, anders wordt de behandeling hen geweigerd. Dit zorgt ervoor dat de allerarmsten zelfs geen behandeling kunnen krijgen in een publiek hospitaal. Na de uiteenzetting van de vakbondsmensen - die opkwamen tegen de privatisering van de ziekenhuizen - werden we rondgeleid in het ziekenhuis. Onze tocht begon op de verschillende pedia wards waar er kinderen lagen met pneumonia, gastro-entritis... Het was er snikheet want er was in de meeste kamers geen airconditioning. Ook het gebrek aan hygiëne viel ons duidelijk op. Daarna bezochten we de volwassenen ward, bij één patiënt met opgezwollen buik konden we de levercirrose goed voelen. Dan gingen we over naar de materniteit waar we de gelegenheid kregen om prematuren te zien. Terwijl sommigen daarna buiten een drankje dronken, probeerden enkelen nog een bevalling bij te wonen. Maar het lot was hun helaas niet gunstig gezind. Dan kwamen we met onze 'frigobus' na drie uur file veilig terug aan in Mary Hill, waar we genoten van een lekkere maaltijd. De rest van de avond kregen we vrij en sommigen besloten om hun matras te verslepen naar het dak om onder de mooie sterrenhemel in slaap te vallen. Groetjes Charlotte C, Camille en Sophie. href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcYM_yQIJqiFz09BQ0eQRDuRzZ3otqZnCnyhE_L02eFNFP9b2_pzvjFdq06dlH17vgbNTMZVIZWfbw5voAtgVPwnPEktbBKax-6XlqFO49_Xff35kekNWUEDSTvmSSLPL8QFosq6OrmFg/s1600/DSC_1180.JPG" imageanchor="1" >